“Uitersten houden elkaar in balans

Victoria Koblenko (37) schuwt uitdagingen bepaald niet. Ze staat voor de camera als actrice – tegenwoordig ook in Russische films en series – én maakte onlangs haar eerste documentaire, over een Russische presidentskandidate. Ze heeft een passie voor duurzaamheid en voor mode. Maar haar hoogste prioriteit: moeder zijn van zoontje Kiy en partner van Evgeniy Levchenko. Hoe houdt ze alles wat voor haar van waarde is in evenwicht?

Wat waardevol is, is absoluut niet uit te drukken in cijfers.
Vrijheid is uiteindelijk wat echt belangrijk is: de mogelijkheid om te kunnen voelen wat je wilt, te kunnen zeggen wat je wilt en te durven zijn wie je bent. Ik merk dat het altijd een gevecht is om iets dat waardevol is zijn kracht te laten behouden. Laatst werden bijvoorbeeld de posters van Suitsupply met twee zoenende mannen vernield. Ik schrik daarvan. Het land blijkt anno 2018 niet zo tolerant als het land waar ik 25 jaar terug naar verhuisde.

De enige cijfers die er écht toe doen, zijn de minuten, de uren en de dagen met je dierbaren.
Tijd heeft veel meer aanzien gekregen door de komst van mijn zoon Kiy. Waar ik voorheen project na project aannam, zeg ik nu vaker ‘nee’. Al blijft het in dit vak hollen of stilstaan. Soms vlieg ik twee keer in de week op-en-neer naar Moskou voor opnames en daarna heb ik soms maanden tijd om bij mijn zoon te kunnen zijn.

Zelf ben ik opgegroeid in de Sovjet-Unie.
Het klinkt wellicht bizar, maar er was zo weinig keuze in die tijd dat ik toen ik acht was voor het eerst in mijn leven een banaan zag. Het is dus niet heel vreemd dat mensen zich na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie zijn gaan storten op de, voor Nederlanders, meest gewone producten. Er was opeens veel keuze en ook nog eens geld om uit te geven. De massa ging hamsteren, maar de elite heeft zich exorbitant verrijkt. Het concept van bezitten was nieuw, en de trots en de overcompensatie zorgden voor een ordinaire cultuur van: ‘Kijk mij rijk zijn’.

Het complete verhaal van Victoria Koblenko leest u verder in ons FWD. magazine (pagina 12).